𝓛𝓸𝓷𝓮𝓵𝔂 𝓶𝓸𝓸𝓷

شاید که راجب درست گفتن

درست نگفته بودم!

برای جسد بالهام اشک ریختم

نه برای شکست

برای اینکه دیگه همراهم نیستن تا پیروزیمو رو پاهام ببینن

و من تو دنیایی که پر از فرشته و شیطان بود

محکوم به دویدن بودم

اما عیبی نداره

فردا بهم یه یادگاری داد

بهم گفت که باور داشته باش

و باور

همون یادگاری فردا بود

برای امروز های من!